JĘZYK ANGIELSKI - CZASY TERAŹNIEJSZE
Co przychodzi Ci do głowy, kiedy słyszysz “angielski”? Czasy, prawda? To zagadnienie, które spędza sen z powiek niejednej osobie uczącej się angielskiego. Tymczasem gramatyka angielska cieszy się niezasłużenie złą opinią i jest prostsza, niż się wydaje. Zapraszamy do przeglądu podstawowych czasów w języku angielskim. Dziś zajmiemy się czasami teraźniejszymi.
W języku angielskim istnieją cztery czasy teraźniejsze. W dzisiejszym wpisie zajmiemy się trzema z nich, używanymi najczęściej przez native speakerów w naturalnych sytuacjach.
PRESENT SIMPLE
To podstawowy czas teraźniejszy, który poznajesz jako pierwszy podczas nauki gramatyki angielskiej. Używamy go bardzo często, aby:
- mówić o czynnościach, które się powtarzają (np. I often visit my aunt on Sundays. - Często odwiedzam moją ciocię w niedziele.)
- opisywać stany niezmienne, permanentne (np. We live in Poland. - Mieszkamy w Polsce.)
- istnieje grupa czasowników, zwanych “statycznymi”, które z założenia występują tylko w czasach SIMPLE, niemal nigdy w CONTINUOUS. Jakie to czasowniki?
Wyrażające opinię: agree, believe, forget, know, remember, think, understand
Wyrażające uczucia: hate, hope, need, like, love, want, wish
Opisujące doznania zmysłowe: hear, look, see, seem, smell
Inne: be, belong, cost, own.
Budowa czasu Present Simple jest dość prosta. W zdaniu twierdzącym należy jedynie pamiętać o dodaniu końcówki -(e)s do czasownika w trzeciej osobie liczby pojedynczej (a więc w każdym przypadku, kiedy wykonawca czynności, o której mowa w zdaniu, to jakiś “on”, “ona” lub “ono’).
Np. You speak English. ale She speaks English.
Zdania przeczące tworzymy, dodając “nie” przed czasownikiem, czyli dokładnie tak, jak w języku polskim. Nasze “nie” po angielski będzie brzmiało “don’t” lub “doesn’t” w przypadku trzeciej osoby liczby pojedynczej. W przeczeniach nie musisz martwić się końcówkami.
np.
- I don’t speak English.
- Mirella doesn’t speak English
Pytania stworzymy za pomocą operatora “do” i “does” - znowu, dla trzeciej osoby liczby pojedynczej. To trochę, jak nasze polskie “czy”, które postawimy na początku zdania, przed podmiotem.
np.
- Do your parents speak English?
- Does Gudrun speak English?
PRESENT CONTINUOUS
Gramatyka angielska charakteryzuje się tym, że zmusza nas do precyzowania swoich wypowiedzi. Po polsku, zdanie “On pracuje.”, wyrwane z kontekstu możemy rozumieć na przynajmniej dwa sposoby: on generalnie jest gdzieś zatrudniony, lub: on pracuje w tej chwili. Angielski, uzbrojony w czasy, nie pozostawia takiej dowolności. Zdanie “He works” (Present Simple”) oznacza zupełnie co innego niż “He is working” (Present Continuous).
Czas Present Continuous to struktura gramatyczna, która potrzebna nam będzie w następujących sytuacjach:
- kiedy opisujemy czynności, które dzieją się w chwili mówienia (np. You are reading this text now. - Czytasz teraz ten tekst.)
- “okolica czasu mówienia” - wyobraź sobie taką sytuację: spotykasz się na kawie z koleżanką i opowiadasz jej o pracy. Mówisz: “I’m working on a very interesting project at the moment.” - Pracuję w tej chwili nad bardzo ciekawym projektem. Nie oznacza to, że robisz to w momencie mówienia. To czynność, która rozpoczęła się jakiś czas temu i niedługo się skończy, tymczasowa.
- kiedy mówimy o czynnościach zaplanowanych na najbliższą, określoną przyszłość. Nie chodzi tutaj o plany, które mgliście chodzą Ci po głowie. Ten angielski czas określa sytuacje, kiedy czynność jest zaplanowana na 100%, zaaranżowana: umówiłeś się z kimś na spotkanie, kupiłeś bilety do kina, zarezerwowałeś wakacje, itd. (np. Jon is getting married this Saturday. - Jon żeni się w tą sobotę).
Jak wygląda budowa czasu Present Continuous? Składa się on z dwóch elementów i - uwaga - obydwa są równie ważne. Pierwszym elementem jest odmieniona forma czasownika ‘’to be”, a drugim - końcówka -ing dodana do czasownika. Spójrz na poniższy “wzór” na zdanie twierdzące w czasie Present Continuous.
osoba + am/is/are + czasownik+ing + reszta zdania
Ważne!
Najczęstszym błędem popełnianym przez Polaków, jest zapominanie o operatorze (am/is/are). Pamiętaj, że sama końcówka -ing nie wystarczy. Występuje ona aż w sześciu różnych czasach angielskich, to poprawna forma “to be” pozwala wyrazić czas i osobę.
Zdanie przeczące stworzysz po prostu, dodając “not” do operatora, np. He isn’t sleeping - On nie śpi.
A co ze zdaniami pytającymi? Gramatyka angielska zna dwa sposoby ich tworzenia - przez dodanie operatora lub poprzez tzw. inwersję. W przypadku czasu Present Continuous zastosujemy ten drugi zabieg. Wystarczy zamienić miejscami operator i osobę:
You are learning. - Are you learning?
PRESENT PERFECT SIMPLE
Poznając angielski i czasy, które w nim występują, nie unikniesz zmierzenia się z postrachem wszystkich uczniów- czasem Present Perfect Simple. Cieszy się on złą sławą, choć w praktyce to zupełnie niegroźna, bardzo przydatna i często używana struktura gramatyczna.
Największa trudność w zrozumieniu tego czasu leży w tym, że gramatyka angielska bywa zupełnie niepodobna do polskiej i jeśli spróbujemy tłumaczyć sobie wszystko przez porównanie do naszych rodzimych struktur, kłopot gotowy. W języku polskim nie istnieje bezpośredni odpowiednik czasu Present Perfect Simple, a szkoda, bo to bardzo poręczna konstrukcja gramatyczna.
Czas Present Perfect Simple to czas taki trochę przeszło-teraźniejszy. Aby go użyć, czynność musi mieć związek zarówno z teraźniejszością, jak i przeszłością. Niektóre zdania w tym czasie przetłumaczymy polskim czasem teraźniejszym, a inne - przeszłym. Kiedy go używamy?
- kiedy mówimy o czynności, która wydarzyła się w przeszłości, a nas interesują jej skutki widoczne teraz (np. My dad has painted my room. - Mój tata pomalował mój pokój. Nie interesuje mnie, kiedy to zrobił. Ważne, że TERAZ pokój jest pomalowany).
- w odniesieniu do czynności lub stanów, które rozpoczęły się w przeszłości i trwają do tej pory (np. My parents have lived in the countryside since they retired. - Moi rodzice mieszkają na wsi, od kiedy przeszli na emeryturę.)
- mówiąc o doświadczeniach i osiągnięciach osób żyjących (np. Remigiusz Mróz has written a lot of novels. - Remigiusz Mróz napisał wiele powieści.) Jeśli chcesz zapytać kogoś, czy kiedykolwiek coś robił, powinieneś użyć właśnie czasu Present Perfect Simple (np. Have you ever been to Africa? - Czy kiedykolwiek byłeś w Afryce?).
- “niezakończony okres czasu” - w tym przypadku w zdaniu często pada wyrażenie typu “this week”, “today”, “this month”, a więc określające okres czasu, który się jeszcze nie zakończył (np. I have written five emails today. - Napisałam dzisiaj pięć maili. “Dzisiaj” wciąż trwa i sytuacja może się zmienić, mogę napisać kolejne maile).
- istnieje kilka wyrażeń charakterystycznych dla czasu Present Perfect Simple: for, since, already (już), yet (jeszcze, już), so far (do tej pory), just (właśnie, dopiero co), recently, lately (ostatnio).
Do zbudowania zdania w czasie Present Perfect potrzebne są dwa elementy - operator “have” (lub “has” dla trzeciej osoby liczby pojedynczej) oraz czasownik w trzeciej formie (lub z końcówką -ed w przypadku czasowników regularnych).
np.
- John has already arrived.
Przeczenia tworzymy dodając “not” do operatora. Np. We haven’t eaten, yet.
Do tworzenia pytań potrzebna Co będzie znana z czasu Present Continuous inwersja, czyli przestawienie operatora przed podmiot.
np.
- You have been so quiet recently! - Why have you been so quiet recently?
Trzy opisane powyżej czasy należą do absolutnie podstawowych i warto poświęcić im nieco uwagi. W kolejnym wpisie ponownie postaramy się przybliżyć Wam angielski - czasy przeszłe i przyszłe, które musisz znać. Nie zapomnij nas wkrótce odwiedzić!
Czy chcesz, abyśmy skontaktowali się z Tobą w celu zaproponowania Ci odpowiedniego kursu? Wypełnij poniższy formularz:
Produkty powiązane
