Czasowniki główne, modalne, a może posiłkowe? Co się kryje pod pojęciem „typy odmian czasowników”? Odsłaniamy przed Tobą kolejne zasady i dzielimy wskazówkami. Z dzisiejszego artykułu wyniesiesz podstawowe informacje na temat koniugacji czasowników niemieckich.

 

Czasowniki regularne (słabe)

Nazywane są też słabymi i mają regularną odmianę. Tworzysz je poprzez dodanie właściwych końcówek osobowych do tematu, który nie ulega zmianie bez względu na zastosowany czas. Temat czasownika otrzymujesz po odjęciu końcówki bezokolicznika, np. -en. Poniżej czasownik „uczyć się” odmieniony w czasie teraźniejszym:

Lern-en

ich lerne

du lernst

er/sie/es lernt

wir lernen

ihr lernt

sie/Sie lernen

 

W przypadku czasowników kończących się na -ern, odejmujesz tylko -n.

Mamy też dla dla Ciebie dobrą wiadomość. Większość czasowników języka niemieckiego należy do grupy czasowników regularnych!

 

Czasowniki nieregularne (mocne)

W przeciwieństwie do czasowników regularnych, temat czasowników nieregularnych nie jest stały.

Widać to po zmieniających się samogłoskach, a nawet spółgłoskach. Za przykład weźmy czasownik „dawać” w czasie teraźniejszym:

Geben

ich gebe

du gibst

er/sie/es gibt

wir geben

ihr gebt

sie/Sie geben

 

W drugiej i trzeciej osobie liczby pojedynczej samogłoska e zmienia się w i. To typowe dla czasowników nieregularnych i znajdziesz więcej tego typu odmian.

Choć czasowniki nieregularne wyglądają na trudniejsze do opanowania, to nie są pozbawione jakichkolwiek zasad. Poza tym stanowią mniejszość, czyli w sumie masz do opanowania około 200 czasowników nieregularnych.

 

Czasowniki modalne

Kiedy chcesz wyrazić chęć, potrzebę lub powiedzieć, że coś jest dozwolone lub zakazane, potrzebujesz tzw. czasowników modalnych. W języku niemieckim mamy ich sześć:

  • dürfen – mieć pozwolenie,
  • sollen – mieć powinność,
  • können – móc, umieć, potrafić,
  • müssen – musieć,
  • mögen – lubić, pragnąć,
  • wollen – chcieć.

 

Pamiętaj, że czasownikom modalnym zazwyczaj towarzyszy tzw. czasownik główny. W przeciwieństwie do czasownika modalnego występuje on w bezokoliczniku. Spójrz na zdanie poniżej:

Ich kann tanzen. – Umiem tańczyć.

 

Na tej samej zasadzie tworzysz zdania z pozostałymi czasownikami modalnymi. Wyjątkiem jest czasownik mögen, który może występować w zdaniu samodzielnie i wciąż zachować sens. Dlatego z jednej strony możesz powiedzieć, że lubisz psy i dodajesz tylko rzeczownik:

Ich mag Hunde. – Lubię psy.

 

Z drugiej możesz dodać, że lubisz czytać i zastosować czasownik w bezokoliczniku:

Ich mag lesen. – Lubię czytać.

 

Więcej informacji znajdziesz w naszym wcześniejszym artykule, który jest poświęcony właśnie czasownikom modalnym.


Czasowniki posiłkowe haben, sein, werden

Czasowniki posiłkowe stosujesz w specjalnych konstrukcjach gramatycznych (np. w czasie przeszłym). Jeśli zatem tworzysz zdanie w czasie Perfect, korzystasz z czasownika haben lub sein.

Jednak z uwagi na to, że Perfect jest czasem złożonym, nie poprzestajesz na jednym czasowniku. Po pierwsze, haben i sein pełnią rolę pomocników i nazywamy je Hilfsverb. Po drugie, masz jeszcze Partizip II, czyli imiesłów czasu przeszłego.

Zgodnie z zasadą czasowniki posiłkowe muszą pojawić się w odmienionej formie:

Haben

ich habe

du hast

er/sie/es hat

wir haben

ihr habt

sie/Sie haben

 

Sein

ich bin

du bist

er/sie/es ist

wir sind

ihr seid

sie/Sie sind

 

W pełnym zdaniu musisz uwzględnić wszystkie słowa:

Ich habe verstanden. – (Ja) zrozumiałem.

Jak widać, czasowniki posiłkowe przydają się do tworzenia różnych konstrukcji. Haben i sein używane są w czasach przeszłych, a werden w czasach przyszłych i w stronie biernej.

Uwaga: czasowniki, takie jak haben, sein czy werden mogą też występować samodzielnie. Jednak jako czasowniki posiłkowe tracą znaczenie na rzecz czasownika głównego.

 

Czasowniki w niemieckim – jak je odmienisz?

Jeśli przeraża Cię porcja informacji, nic się nie martw! Nauka odmiany czasowników zawsze wymaga czasu i wprawy. Dlatego przygotowaliśmy dla Ciebie podsumowanie oraz krótkie ćwiczenie. Poniżej znajdziesz przykładowe zdania. Sprawdź, gdzie mógł się wkraść błąd:

  • Er lerne Deutsch.
  • Ich muss Englisch lernen. 
  • Du müssen das Buch lesen.

 

Już wiesz? Przypomnijmy, że nawet jeśli masz do czynienia z czasownikiem regularnym, musisz pamiętać o wstawieniu właściwiej dla danej osoby końcówki. Dlatego pierwsze zdanie powinno wyglądać tak:

  • Er lernt Deutsch.

 

Drugie zdanie to nawiązanie do czasowników modalnych. Oznajmiasz w ten sposób: muszę uczyć się angielskiego. Czy wiesz, dlaczego podane zdanie jest poprawne? Czasownik modalny müssen został odmieniony przez osobę w prawidłowy sposób. Ponadto towarzyszący mu czasownik główny zachował właściwą formę bezokolicznikową.

 

Co z trzecim zdaniem? Pewnie już się domyśliłeś, że coś tutaj nie pasuje. Chodzi oczywiście o formę czasownika modalnego, który także się odmienia i dlatego powinien zostać zapisany inaczej:

  • Du musst das Buch lesen.

 

To już wszystko, co dla Ciebie przygotowaliśmy w dzisiejszym artykule. Poznałeś różne typy czasowników z uwzględnieniem tych głównych. Jeśli chcesz zapamiętać więcej przykładów, spróbuj poćwiczyć na przykładowych zdaniach.

Język niemiecki jest dla Ciebie ważny? Czas zainwestować w swoją edukację. Wypełnij formularz zgłoszeniowy i skorzystaj z doświadczenia wykwalifikowanych lektorów. Rozpocznij wspaniałą przygodę z ProfiLingua!

 

Formularz Kontaktowy

Czy chcesz, abyśmy skontaktowali się z Tobą w celu zaproponowania Ci odpowiedniego kursu? Wypełnij poniższy formularz:

    Wyrażone powyżej zgody można wycofać w dowolnym momencie.